TÜR: Dram, Müzik, Romantik. SÜRE: 137 Dk. ÜLKE: Amerika. YAPIM YILI: 1952. imdb: 8,0. Tomatometer: %97…

Gözden düşmüş yaşlı bir komedyenin, yaşamak istemeyen genç bir kızla kesişen yollarını konu edinen Sahne Işıkları, oldukça başarılı bir romantik dram filmi.

Konu

Calvero (Charles Chaplin), geçen zaman içinde unutulmuş ve gözden düşmüş seçkin bir komedyendir. Bir gün sarhoş bir halde, moteline döndüğünde, alt katta oturan genç bir kızı intihardan kurtarır. Bir süre için istemeyerek de olsa evini açmak zorunda kalacağı Teresa/Terry (Claire Bloom) adlı bu genç kız ona yaşamak için yeni bir ümit olur.

Hakkında

Sahne Işıkları’nı Charles Chaplin yazıp yönetti.

Yapım En İyi Müzik dalında Oscar ve En Çok Gelecek Vaad Eden Yeni Başrol Oyuncusu (Claire Bloom) dallarında dalında BAFTA ödülünün sahibi oldu.

900.000 dolar bütçesi olan yapım 8 milyon dolar gişe hasılatı elde etti.

Ivır Zıvır

David Robinson’un “Ramp Işıkları ve Sahne Işıkları’nın Dünyası” adlı kitabında filmle ilgili şu ilgi çekici notlar yer alıyor; “‘Sahne Işıkları’ diye yazıyordu Chaplin My Autobiography’de, ‘on sekiz aylık bir hazırlık süreci gerektirdi.’ Belleiği ona oyun oynuyordu. Aslında, Ramp Işıkları’nı gerçek anlamda dikte etmeye başladığında 13 Eylül 1948 gününden, 1951 Kasım’ında stüdyoda işin başlamasına kadar üç yıldan fazla süre geçmişti. Zaman üzerinden bakldığında, en kapsamlı ve zor prodüksüyonu sayılan Şehir Işıkları’nın toplam yaratılış sürecinden daha uzun bir süredir bu.”

“…sonuçta üstünde hiçbir baskı yoktu. Stüdyo kendisinindi, sürekli çalışan personeli vardı ve film malzemesi de ucuzdu. Altına Hücum’un çekimleri 405 günlük bir döneme yayılarak 170 gün sürdü; Şehir Işıkları ise 683 güne yayılan 179 gün.

Ancak İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra maliyetler yükselmiş ve sendikal engeller keskinleşip zorlayıcı hale gelmişti. El altında tam zamanlı bir prodüksiyon ekibi bulundurmak artık olanaklı değildi; filmler arası boş kalan stüdyo başka şirketlere kiraya verilmek zorunday kalınıyordu. Yeni koşullarda, Mösyö Verdoux 80, Sahne Işıkları ise yalnızca 59 günde çekildi ve bu bile başlangıçta planlanan sürenin on dokuz gün üstündeydi.”

Claire Bloom’un dans sahnelerini onun yerine Melissa Hayden oynamıştır.

Charles Chaplin filmin yapımcılığını, yönetmenliğini ve başrolünü üstlendiği gibi müzikleri de bestelemiştir.

Filmde ünlü Amerikalı komedi oyuncusu, sinemacı, yapımcı ve senarist Buster Keaton da rol aldı. Keaton’un en bilinen filmlerinden biri General (The General).

Filmin ilk sahnesinde Calvero’ya ev sahibesinin evde olmadığını söyleyen çocuklar, Sir Charles Chaplin’in kendi çocuklarıdır.

Filmdeki pire sirki gösterisi, Sir Charles Chaplin’in 1919’da aklına gelen bir komedi fikriydi. İlk olarak, bunu Şarlo Profesör (The Professor, 1919) adlı yarım kalmış bir film projesinin tamamlanmış tek sahnesinde kullanmıştı. Daha sonra bu fikri Şarlo Sirkte (The Circus, 1928) ve Şarlo Diktatör (The Great Dictator, 1940) için kullanmaya çalıştı, ancak her iki olay örgüsünde de haklı çıkaramadı. Sonunda, bu filmde rolü kullanabildi.

Sir Charles Chaplin’in bu filmin müziklerini besteleyerek kazandığı Oscar ödülü, şimdiye kadar aldığı tek “rekabetçi” Oscar’dır; diğer ödülleri, belirlenen kategoriler dışında özel başarı için kendisine verilmiştir.

Bazı sahneler yeniden çekildiğinde, Claire Bloom müsait değildi, bu yüzden Sir Charles Chaplin’in eşi Oona Chaplin onun yerine geçti. Hizmetçi Chaplin’in karakterine “karısının” yemek yemediğini söyledikten sonra, kapı aralığından yatakta yatarken görülebilir.

Sir Charles Chaplin, Ray Rasch ve Larry Russell bu filmle En İyi Orijinal Film Müziği dalında Oscar’ı kazandılar, ancak bu Oscar 1972’de gösterime giren filmlerin Oscar’ıydı. Film, aradan geçen 20 yıl boyunca Los Angeles bölgesindeki bir sinemada hiç oynamamıştı bu yüzden de Oscar değerlendirmesi için uygun değildi.

Sir Charles Chaplin senaryo üzerinde 2½ yıl çalıştı ve ardından dokuz ayını film müziğine ayırdı.

Sir Charles Chaplin’in Amerika’da yapımcılığını üstlendiği son film.

Edna Purviance’ın son filmi. Edna sessiz dönemden Sir Charles Chaplin’in en sevdiği rol arkadaşıydı ve hayatı boyunca Chaplin’e yakın kaldı. 1920’lerden sonra nadiren filmlerde çalıştı. Chaplin, 1958’deki ölümüne kadar onu maaş bordrosunda tuttu.

Sir Charles Chaplin ve Buster Keaton’ın birlikte ekrana geldiği ilk uzun metrajlı film. Bu genellikle yanlış bir şekilde ekrandaki ilk buluşmaları olarak belirtilir, ancak her ikisi de 1922’de Seeing Stars (1922) adlı kısa bir tanıtım filminde yer aldı.

3 Ekim 2012’de Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi tarafından Beverly Hills, CA’daki Samuel Goldwyn Theatre’da filmin 60. yıl dönümü, bir resepsiyon, panel ve film gösterimi ile kutlandı. Oyunculardan Claire Bloom ve Norman Lloyd anılarını Sir Charles Chaplin biyografi yazarı/arşivcisi Jeffrey Vance’in moderatörlüğünde yapılan bir sohbette anlattılar.

***Filmle İlgili İçerik / Spoiler Uyarısı***

Sir Charles Chaplin ve Buster Keaton’ın ilginç bir ilişkisi vardı. Uzun süredir rakip olarak görülen ancak basında birbirleri hakkında yorum yapmaktan her zaman kaçınan Chaplin, bu filmde bir rol için Keaton’ı tuttu. O zamanlar meteliksiz olan Keaton, 1928’de MGM tarafından imzalandıktan sonra kariyerinde düşüşe geçti, çünkü stüdyo onun hiçbir filminde doğaçlama yapmasına ya da ona herhangi bir yazı ya da yönetmenlik yapmasına izin vermedi. Bu yüzden oyuncu diğer komedyenlerin filmleri için – genellikle adı geçmeyen – bölümler yazıyordu. Chaplin, bu noktada, talihsizliği nedeniyle onun için üzüldü, ancak Keaton, Chaplin’in daha iyi talihi ve çok daha büyük servetine rağmen, (garip bir şekilde) ikisi arasında daha depresif olanın Chaplin olduğunu söyledi. Otobiyografisinde Keaton, Chaplin’i “tüm zamanların en büyük sessiz dönem komedyeni” olduğunu söyledi.

Buster Keaton’ın birlikte oldukları sahnede Sir Charles Chaplin’den çok daha komik olduğu söylentisi geniş çapta yayıldı, bu yüzden Chaplin, Keaton’ın en iyi sahnelerini kesti. Keaton’ın dul eşi Eleanor Keaton, “Buster Keaton Hatırladı” adlı kitabında bu hikayeyi yalanlıyor; ona göre söylenti Keaton’ın iş ortağı Raymond Rohauer tarafından başlatıldı. Sahnenin amacı, Chaplin’i Calvero’nun kalp krizi geçirip ölmeden önce son bir zafer kazandığını göstermekti. Filmde baş karakter bile olmayan Keaton’ın Chaplin’i gölgede bırakması mantıklı olmazdı.