TÜR: Aksiyon, Drama. SÜRE: 207 Dk. ÜLKE: Japonya. YAPIM YILI: 1954. imdb: 8,6. Tomatometer: %100…
Dünya sinemasının en önemli yapımlarından biri olarak kabul edilen ve birçok filme ilham kaynağı olan Yedi Samuray: Kanlı Pirinç, oldukça başarılı bir aksiyon drama filmi.
Konu
Bir grup “eşkıya” samuray bir dağ köyüne yaklaşır. Eşkıyabaşı (Shinpei Takagi) bu köyü daha önce de yağmaladıklarını fark eder ve birkaç hafta içinde yeni arpa hasatı yapılana kadar saldırmamanın daha iyi olacağına karar verir. Köylülerden birisi tesadüfen bu konuşmaya kulak misafiri olur. Köylü bu kötü haberi köye getirince köylüler hasatlarını eşkıyaya vermekle, karşı çıkmak arasında kararsız kalırlar. Hengâme içinde köyün yaşlısı Gisaku’ya (Kokuten Kodo) akıl sormaya giderler. Gisaku, köyün savunmasına yardımcı olacak samurayları kiralayarak karşı çıkmalarını öğütler. Samurayların pahalıya geleceğini ve genç köylü kızlarının peşine düşeceğini düşünen bazı köylüler bu öneriden rahatsız olur ama başka bir seçenekleri olmadığını anlar. Yoksulluk içinde olan köylülerin samuraylara karın tokluğundan başka bir teklif götüremeyeceklerini anlayan Gisaku köylülere “aç samuraylar bulmalarını” söyler.
Hakkında
Senaryosunu Akira Kurosawa, Shinobu Hashimoto ve Hideo Oguni’nin yazdığı Yedi Samuray: Kanlı Pirinç’in yönetmen koltuğunda ünlü japon yönetmen Akira Kurosawa oturuyor.
Yapım 1957 Oscar’larında Sanat yönetimi, dekor ve kostüm dallarında ve BAFTA’da üç dalda ödüle aday gösterildi.
Film imdb’nin en iyi 250 listesinde ilk 25’de yer alıyor.
580 bin dolar bütçesi olan yapım 2,3 milyon dolar (Amerika: 834 bin dolar) gişe ve kirala geliri elde etti.
Ivır Zıvır
Filmin başrollerinden birinde Japonya dışında da çok ünlenecek ve birçok Amerikan filminin aranan oyuncusu haline gelecek olan Toshirō Mifune oynamakta.
Silahlı haydutlar “nobushi” yani “eşkıya samuray” ve ana karakter olan samuray da “ronin” yani “efendisiz samuray”’dır.
Üç saati aşan bu uzun soluklu siyah beyaz dönem filmi dünya sinemasının en önemli filmlerinden biri olarak kabul edilmektedir, aynı zamanda yönetmen Akira Kurosawa’nın uzun yönetmenlik kariyerinin de zirvesini oluşturur.
Başta Yedi Silahşörler (The Magnificent Seven) olmak üzere batı sinemasında birçok filme ilham kaynağı olmuştur. Koreografisi ustalıkla düzenlenmiş savaş sahneleri, seyircinin kendisi ile özdeşleştirebileceği kadar iyi ve derinlemesine işlenmiş karakterler, aksiyonla harmanlanmış mizah ve o dönemin ruhunun iyi yansıtılmış olması filmi klasikler arasına sokmuştur. (tr.wikiedia)
Kurosawa “Yedi Samuray” da ilk kez olarak Japon sinemasında pek alışık olunmayan kısa planların birbirine bağlandığı çok hızlı bir kurgu kullanmıştı. Olayların akışını bozmamak için de ilk kez olarak sahnelerde birden fazla kamera kullanmıştı (Bunu sonraki filmlerinde de sıklıkla yapacaktır). Bu yenilikçi tarz Yedi Samuray’ı ağır tempolu geleneksel Japon dönem filmlerinden ayırıyor ve filmin batı dünyasında neden çok beğenildiğini de açıklıyor. (tr.wikipedia)
Filmin tüm dünyada beğeniyle karşılanmasındaki temel nedenlerden biri de yöresel gibi görünen ama aslında evrensel boyutta bir konuyu işlemesidir. Toprağı işleyen insanlarla onlara tehdit oluşturan ve onların yanında yer alanlarla olan ilişkileri herhangi bir zamanda herhangi bir ülkeye rahatça uyarlamak mümkündür. (tr.wikipedia)
Filmde Toshirō Mifune’nin canlandırdığı Kikuchiyo aslında bir Samuray değil Samuray olmaya özenmiş okuma yazması olmayan bir çiftçidir. Gruba katılmak için kendinin de bir Samuray olduğunu kanıtlaması gerekir. Bunun için bulduğu (veya çaldığı) bir asalet belgesini diğer Samuraylara gösterir. Ancak okuma yazması yoktur ve burada yazılanların ne anlama geldiğini bilemez. Bu belgede yazan Kikuchiyo ismi bir kız ismidir (Binlerce kez açan krizantem anlamına gelen bir isimdir) ve 13 yaşında olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle diğer Samuraylar Kikuchiyo’ya çok gülerler ama nezaketlerinden bunun bir kız ismi olduğunu asla ima etmezler ve sadece yaş konusunu ileri sürerek alaylarını sürdürürler.(tr.wikipedia)
Ünlü Japon oyuncu Tatsuya Nakadai bu filmdeki oynadığı küçük bir rol ile sinemaya ilk adımını atmıştır.
Akira Kurosawa’nın film için orijinal fikri, bir samurayın hayatındaki bir günü anlatmaktı; yataktan kalkması, kahvaltı yapması, efendisinin şatosuna gitmesi ve eve gitmesini gerektiren bir hata yapıp itibarını kurtarmak için kendini öldürmesi. Çok fazla araştırmaya rağmen, filmi yapmak için yeterli bilgiye sahip olmadığını düşünüyordu. Daha sonra ünlü Japon kılıç ustalarının hayatlarına dayanan, beş samuray savaşını kapsayan bir film fikrini ortaya attı. Hashimoto senaryoyu yazmaya başladı, ancak Kurosawa bu fikirden de vazgeçti. Daha sonra yapımcı Sôjirô Motoki, tarihsel araştırma yoluyla, Japon tarihinin “Savaşan Devletler” dönemindeki samurayların yiyecek ve kalacak yer karşılığında köylü köylerinde gece boyunca nöbet tutmaya gönüllü olduğunu buldu. Kurosawa daha sonra bir köyün kendilerini koruması için samuray kiraladığına dair bir anekdota rastladı ve bu fikri kullanmaya karar verdi. Kurosawa, konuşma rolü olan her karakter için eksiksiz bir dosya yazdı. İçinde ne giydiklerine, en sevdikleri yiyeceklere, geçmiş geçmişlerine, konuşma alışkanlıklarına, savaşlara tepkilerine ve onlar hakkında düşünebildiği her ayrıntıya dair ayrıntılar vardı. Daha önce hiçbir Japon yönetmen bunu yapmamıştı.
Akira Kurosawa, köyün 101 sakininin tamamının kayıt defterini tasarladı ve figüranlarının karakterlerini ve birbirleriyle ilişkilerini oluşturmalarına yardımcı olacak bir aile ağacı oluşturdu.
Yapım süreci uzadıkça yapımcılar Akira Kurosawa’nın filme çok fazla para harcadığından endişe duymaya başladı. Sonuç olarak “en az iki kez” çekimler durduruldu. Kurosawa tartışmak yerine balığa gitmek için oradan ayrıldı; stüdyonun filme zaten o kadar çok para yatırdığına ve filmi çöpe atmayacağına inanıyordu. Haklı çıktı.
Aylar süren araştırmalardan sonra filmdeki yedi ana karakterin tamamının tarihi samuraylara dayandığı ortaya çıktı.
Toshirô Mifune’un kendi filmleri arasında favorisi olmasının yanı sıra “kendisi olabilmeyi” başardığı için Kikuchiyo karakterinin en sevdiği rol olduğunu söyledi.
Akira Kurosawa’nın ataları, bu filmi yapmadan yaklaşık 100 yıl öncesine kadar samuraylardı.
Yoshio Tsuchiya’ya göre filmdeki yangın sahnesi oldukça zor çekildi. Çünkü yangın başladığından itibaren çok hızlı yayıldı ve kontrolü zorlaşmaya başladı fakat Kurosawa çekimin devam etmesi için oldukça ısrarlıydı. Sonuçta sahne çekildi ama bir yandan itfaiye elemanları yangını söndürmek için gün boyu uğraştı bir yandan da oyunculardan bazıları çeşitli hasarlar aldı.
Toshirô Mifune karakterine ilham almak için vahşi aslan filmlerini izledi.
Savaş sahnesinin çekimleri başlamadan kısa bir süre önce şiddetli kar yağdı, bu da ekibin karı eritmek için seti sulamak zorunda kalması anlamına geliyordu. Bu yüzden de çekimler sırasında bir yandan da oyuncular çamurla savaştılar. Çekimler kışın tam ortasında olduğu için çamur donuyordu. Akira Kurosawa, oyuncular gibi neredeyse soğuktan ayak parmaklarını kaybedecekti.
207 dakika ile Akira Kurosawa’nın kariyerinin en uzun filmi.
Kikuchiyo’nun (Toshiro Mifune) taşıdığı kılıç büyük bir katanadır. Bu tür samuray kılıcına odachi adı verilir.
Yapım zamanının en pahalı Japon filmiydi.
Filmde gerçek samuray savaş aletleri kullanıldı.
Toshirô Mifune’a göre filmin adı en başta “Altı Samuray”dı.
***Filmle İlgili İçerik / Spoiler Uyarısı***
Önceden bilinmesi gereken şey köylüler ve onların kiraladıkları Samuray’ların birbirleri ile asla bir araya gelmemesi gereken farklı toplum katmanlarından (kast) oldukları gerçeğidir. Zaten köylülerin önceden beri Samuraylardan korkup nefret ettikleri filmden de anlaşılmaktadır. Hatta bu önyargı ile filmdeki köylülerden biri kızının Samuraylardan biriyle duygusal yakınlaşmasına şiddetle karşı çıkar. Kısaca köylüler Samuraylardan da haydutlardan nefret ettikleri kadar nefret ederler, ancak haydutların oluşturduğu tehlike daha büyüktür. Peki bu gururlu Samuraylar neden sadece karın tokluğuna köylülerin savunmasını üstlenirler? Çünkü bu Samuraylar için bir iştir/görevdir ve bu tip işler Samurayların doğasında vardır. Karmaşık sosyal yükümlülüklerin yerine getirilmesindeki mazoşistik azim ve sebat Japonların temel kültürel ve geleneksel özelliklerinden biridir. Bu sadece samuraylar için değil, aynı zamanda haydutlar için de geçerlidir; daha savunmasız ve kolay elde edebilecekleri köyler dururken, büyük kayıpları göze alarak çok iyi savunulan bir köye bile bile saldırmaları bununla açıklanabilir. Tıpkı bir Yunan trajedyasındaki karakterler gibi kendilerine toplum tarafından biçilen rolleri oynamaktadırlar. Zaten haydutlar sonunda yenilip gittiklerinde 4 arkadaşlarını kaybetmiş olan Samuraylar çok da yakınmazlar zira bu bir kaderdir ve onlar görevlerini yapmışlardır. Ama köylülerden de fazla ilgi görmezler, hatta köylüler artık ihtiyaçlarının kalmadığı Samurayların köyde kalmalarını pek istemezler çünkü silahlı adamlar onların geleneksel toplumsal düzenleri için bir tehdittir artık. (tr.wikipedia)
Savaşın sonunda hayatta kalan 3 Samuray gerçek hayatta diğerlerinden daha önce hayattan göçmüşlerdi. Daisuke Katō (Shichirōji) 1975’te, Isao Kimura (Katsushirō) 1981’de Takashi Shimura (Kambei) ise 1982 yılında ölmüşlerdi. Filmde ilk ölen Samuray Heihachi Hayashida’yı canlandıran aktö Minoru Chiaki ise aralarında en uzun süre yaşayan aktör olmuştur, Chiaki 1999’da ölmüştü. (tr.wikipedia)
Yedi samurayın hiçbiri haydutlar tarafından kılıç dövüşlerinde, okçulukta veya mızrak dövüşlerinde öldürülmüyor. Filmde öldürülen dört samurayın tamamı tüfekle vuruluyor. Karşılığında tüfekle ateş eden yedi samuraydan sadece biri, teknik olarak samuray olmayan ve atışla kimseyi öldürmeyen Kikuchiyo’dur.
Shichiroji samuraylara katılmayı kabul ettikten sonra Kambei, yakın çekimde ona “Bizi öldüren şey bu olabilir” diyor. Sahne daha sonra Shichiroji’yi ve Katsushiro’nun arkasında durduğunu gösterecek şekilde değişir. Kambei, Shichiroji ve Katsushiro hayatta kalan tek samuraylar.