günlerin tepeden aşağıya koşar gibi geçtiğini fark ettiğin anlar… güneşin doğuşu ile batışı arasında geçen sürenin her geçen gün biraz daha kısaldığı… ayaklarına hükmedemediğin… tüm hakimiyetini kaybettiğin… kuzey ile güneyin yüksek duvarları arasında sıkışıp kalmış gibi… kendini yalnız, çaresiz ve küçük hissettiğin… korku ve panik eşliğinde… bulunduğun yeri sorguladığın… oysa beyazlar serpilmiş derin mavide süzülürken…  sol kanadını açıp yön değiştirmek istediğin…

14:31-15:03