Le Fabuleux Destin D’Amélie Poulain (Amelie from Montmartre / Amelie)

TÜR: Komedi, Romantik. SÜRE: 122 Dk. ÜLKE: Fransa. YAPIM YILI: 2001. imdb: 8,5. rottentomatoes: %89.

Nereden başlayacağıma bir türlü karar veremiyorum. Çünkü film o kadar etkileyici ki… Renkler, anlatım, hikaye, arada verilen garip/ilgi çekici bilgiler, oyunculuklar, görüntü, çekim oyunları ve elbette müziklerin ihtişamı…

Kendisini başkalarının hayatlarını toparlamaya adayan ama kendi hayatını pas geçen Amelie’nin hikâyesinin anlatıldığı filmin, sinematografisi, sahne geçişleri, oyunculuklar ve Yann Tiersen’in masalımsı atmosferi tamamladığı müzikleri tek kelimeyle harika.

Hikâyeye giren her karakterin yapmayı sevdiği ve sevmediği şeylerin anlatıldığı bölümler ise çok orijinal ve ilgi çekici.

Konu

Amélie Poulain (Audrey Tautou), bir doktor olan babası tarafından diğer çocuklardan, kalp hastalığı olduğu gerekçesiyle, uzak yetiştirilen bir çocuktur. Aslına bakılırsa babasının yanlış bir teşhisidir bu, çünkü Amélie’nin babasıyla kurduğu nadir fiziksel temas babasının sağlık kontrolleriyle gerçekleşmektedir ve bu kontroller sırasında Amélie heyecanlanmakta, kalp atışı hızlanmaktadır. Amélie’nin annesiyse, en az babası kadar nevrotik bir kadındır. Amélie küçük bir çocukken, annesi, Notre Dame Kilisesi’nin tepesinden atlayan bir kadının üzerine düşmesi sonucu vefat etmiştir. Böylece babası daha da sessiz ve silik biri olmuş, kendisini eşi için ilginç bir anıt mezar düzenlemeye adamıştır. Amélie de bu yalnızlığın ortasında kendini eğlendirebilmek için, oldukça ilginç ve derin bir hayalgücü geliştirmiştir. (tr.wikipedia)

Hakkında

Guillaume Laurant ve Jean-Pierre Jeunet’in senaryosunu yazdığı Amelie Poulain’in Masalsı Kaderi’ni Jean-Pierre Jeunet yönetiyor.

2002’de Yabancı Dilde En İyi Film, En İyi Senaryo dâhil 5 tane Oscar, En İyi Yabancı Dilde Film Altın Küresi ve BAFTA’da En İyi Film, En İyi Senaryo ve İngilizce Olmayan En İyi Film dâhil 9 ödüle aday olan Amelie, BAFTA’da En İyi Senaryo ve En İyi Prodüksiyon Tasarımı ödüllerini kazandı.

Yabancı Dilde En İyi Film Oscar’ını Tarafsız Bölge’ye (Ničija Zemlja / No Man’s Land) kaptırdı.

Sinema törenlerinde Toplam 117 dalda ödüle aday gösterilen film 55 tanesini kazanan film en büyük başarısını, 13 dalda aday olduğu Cesar’lardan En İyi Film ve En İyi Yönetmen dâhil dördünü kazarak elde etti.

8,5 ortalama puanı ile imdb’nin en iyi 250 film listesinde 65. sırada olan film, rottentomatoes’de hakkında yapılan 175 eleştirinin 155 tanesinde olumlu yorum alarak %89 taze olarak değerlendiriliyor.

10 milyon dolar bütçesi olan film 174 milyon dolar gişe hasılatı elde etti.

Ivır Zıvır

Jean-Pierre Jeunet, Amelie’nin hikâye örgüsünü oluşturan anı ve olayları 1974’te biriktirmeye başlamıştı.

Yönetmen, hayalindeki fantezi dünyasını filme tam anlamıyla yansıtmak amacıyla, çekimlerin yapıldığı yerlerdeki çöp, enkaz ve grafitileri temizlediler. Bu işlemi yaparken en çok zorlandıkları yer büyük tren istasyonu oldu.

Filmde yoğun bir şekilde kullanılan yeşil, sarı ve kırmızı renkler, Brezilyalı ressam Juarez Machado’un çalışmalarından esinlenildi.

Audrey Tautou taş sektirmeyi bilmediği için sahne özel efektle filme eklendi.

Amelie’nin bazı bölümleri Emily Watsın için yazılmış fakat oyuncu Fransızca bilmediği ve Gosford Park’ta oynamayı kabul ettiği için gerçekleşmedi.

Cücenin dünyayı dolaşma fikri, 1990’larda İngiltere ve Fransa’da “bahçe cücelerini” çalıp başka yerlere bırakan ve lideri 150 tane cüce çalmak suçundan Fransa’da cezalandırılan Garden Gnome Liberation Front’un eylemlerinden esinlenildi.

Yönetmen filmin müzikleri için Michael Nyman’la çalışmayı çok istiyordu ama bunda başarılı olamadı. Bir arkadaşından edindiği Yann Tiersen’in, ufak melodileri kurnazca farklı enstrümanlarla elektronik miksler yapmasına bayıldı ve sanatçının bazı şarkıların yayın haklarını satın aldı. Tiersen de filmin tema müziğini ve onun varyasyonlarını besteledi.

Nino’nun soyadını Paris’in 60 mil kuzeybatısında yer alan Quincampoix köyünden almasının sebebi, 1957 ile 1961’den 1964’e Tour de France’ı 5 defa kazanmış olan ilk bisikletçi Jacques Anquetil’in mezarının orada bulunması ve sporcuya bir gönderme yapmaktı.

Filmde Amelie’nin annesi öldükten sonra babası hayatta olmasına rağmen “öksüz” olarak anlatılıyor. Jean-Pierre Jeunet filmlerinde, sıklıkla ebeveynlerinden birini ya da ikisini birden kaybeden çocukları resmediyor.

Amélie Cannes Film Festivali’nde gösterilmedi. Jenuet, bir önceki filmi Kayıp Çocuklar Şehri’ne (La Cité des enfants perdus) karşı gelen soğuk tepkilerden sonra Amélie’yi festivale çıkarmamaya karar vermişti. Fakat Amélie’nin festivaldeki yoksunluğu, filmi oldukça beğenen medya ve izleyiciler tarafından tepki topladı.

Bir sahnede, Amélie, oturduğu binanın eski yöneticisine giderken, sokakta yeni bir Volksvagen Beetle’ın önünden geçmektedir. Oysa filmin geçtiği zamanlarda bu araba henüz üretimde değildi. Jenuet filmle ilgili yorumlarında, bu arabanın olduğu sahneyi değiştirmediğini, bu sahnenin Amélie’nin tarihle uyuşmaz kimliğinin bir göstergesi olduğunu belirtti.

Filmin İngilizce altyazılı versiyonlarında, apartman yöneticisi Madeleine Wallace, Madeleine Wells olarak adlandırılmıştır. Filmin orijinalinde, Madeleine, soyadının Paris’teki Wallace Şelalesi’yle aynı olduğunu belirterek ağlamaya mahkûm olduğunu söyler. İngilizce versiyonda da aynı replik, “Wells Şelalesi” ile değiştirilerek aktarılmıştır.

Öyküyü yumuşatmak ve samimileştirmek amacıyla tungsten kullanılarak istenilen renk sağlandı.

Dip Not: 11 Nisan 2011’de yayımlandı, 8 Ocak 2015’de güncellendi.

Yann Tiersen – Amelie

“Le Fabuleux Destin D’Amélie Poulain (Amelie from Montmartre / Amelie)” üzerine 2 yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.